11 Temmuz 2007 Çarşamba

kendimden...

ldu o
FARK

Aşık olmadın, rahatça yaslanmadın koltuğuna dert düşünmeden.

Beni anlayamaman için yeterli bunlar

Ne umutlar yeşerttim de soldular

Küsmedim bak!

Nasılda savaşıyorum hayatla, ruhumdaki sevinç.

Tutupta koparamadığım dallar oldu.

Büyük dalları hiç mi hiç aşamadım..

Bozulan orduların muzaffer komutanı oldum hep.

Kaybettiğim savaşlarla büyüdüm,

Hayata sarılmam için doğdu o ilahi sebep:

Adımı sorarsan herşeye rağmen SEVİNÇ..

Hikmet!;

Bende her şeydi sendeki hiç.

2 yorum:

nes-kafe dedi ki...

bıyır _? :p

döktürmüşün yine arkideşim tebrik ederim :D

srp.. dedi ki...

saoll canımm:)